Het audiogram begrijpen

Wat is een audiogram?

Tijdens een raadpleging bij een hoorspecialist (audioloog of NKO-arts) worden meestal gehoortesten uitgevoerd. Een audiogram is een lijngrafiek die de resultaten van deze tests weergeeft en een beeld geeft van hoe goed de patiënt geluid hoort. Het doet dit door de stilste geluiden te plotten die de patiënt kan horen op verschillende toonhoogtes en frequenties.

Deze informatie helpt vervolgens bij het diagnosticeren van de mate en het type gehoorverlies en kan helpen bij het identificeren van mogelijke behandelingen.

Een overzicht van een audiogram

De hoorspecialist legt uit waar elk onderdeel van het audiogram voor staat en bespreekt wat de resultaten voor de patiënt betekenen.

Hier volg een korte samenvatting:

De bovenstaande grafiek toont een normaal gehoorbereik bij verschillende volumes en toonhoogtes. De afbeeldingen en letters vertegenwoordigen de soorten geluiden die typisch binnen elk bereik vallen, van heel zacht, zoals gefluister, tot heel luid, zoals een vliegtuig.

Het audiogram toont een grafiek met verschillende lijnen en symbolen. Elk vertegenwoordigt een meting van het gehoor.

Volume of intensiteit wordt gemeten in decibel (dB), gemarkeerd van boven naar beneden in de grafiek.

Zachtere geluiden, zoals het geluid van ritselende bladeren, beginnen bovenaan de grafiek. Hardere geluiden, zoals een grasmaaier, meten een hoger aantal decibels onderaan de grafiek.

De toonhoogte of frequentie wordt gemeten in Hertz (Hz) en van links naar rechts gemarkeerd.

Elke verticale lijn toont een andere geluidsfrequentie. Hoe verder naar rechts, hoe hoger de toonhoogte, zoals een fluitende vogel.

Rode en blauwe lijnen en letters vertegenwoordigen testresultaten

Een blauwe X-lijn (linkeroor) en een rode O-lijn (rechteroor) tonen de resultaten van uw luchtgeleidingstest (het niveau waarop u net hoort wanneer het geluid door de lucht reist, meestal gemeten door geluiden af te spelen via de koptelefoon van een patiënt). De resultaten van een beengeleidingstest worden weergegeven met een blauwe > lijn (linkeroor) en een rode < lijn (rechteroor).

Een verschil tussen luchtgeleiding en beengeleiding wordt een ‘air-bone gap’ genoemd. Het hebben van deze kloof kan betekenen dat het gehoorverlies van de patiënt wordt veroorzaakt door een probleem in het buiten- of middenoor. Als er geen kloof is, kan het gehoorverlies te wijten zijn aan een probleem met het binnenoor (slakkenhuis).

Spraakherkennings- en spraakdiscriminatietesten

Een ander type test, een ‘spraakherkenningstest’ of ‘spraakdiscriminatietest’, wordt gebruikt om te bepalen hoe goed de patiënt een normaal gesprek kan horen en verstaan. De resultaten worden uitgedrukt als een percentage en kunnen op het audiogram verschijnen.

Wat betekenen de resultaten?

Als het audiogram een probleem aangeeft, zal de hoorspecialist de vorm en mate van gehoorverlies en de best mogelijke behandelingen ervoor uitleggen. Hij of zij is ook in staat om eventuele vragen van de patiënt te beantwoorden.